Jesteśmy komórkami jednego ciała światła, które znalazło się tutaj na Ziemi dla doświadczenia.
Komórkami jednego ciała, jak Twoje komórki wątroby są w jednym Twoim ciele z komórkami trzustki, jelit, serca…
Pomyślmy… jakby to było gdyby komórki wątroby obraziły się na komórki żołądka i czy jamy ustnej i odwróciły się od procesu trawienia…
Jakby to było gdyby krwinki białe miały za złe krwinkom czerwonym, że te są bardziej kolorowe?
Jakby to było gdyby komórki mięśni zaczęły udawać, że są komórkami nerwowymi bo im pozazdrościły?
Jakby to było gdyby ośrodkowy układ nerwowy przestał przekazywać informacje do organów i mięśni bo ma chwilowego focha, że tak mało o nim się mówi?
Chaos byłby to totalny i bezsprzecznie szybka śmierć…
Każdy z nas jest elementem większej układanki.
I jak bardzo byśmy nie czuli potrzeby w pewnym czasie swego życia indywidualizacji i wyodrębnienia to niezmiennie powrócimy do jednego.
Podzieleni siejemy chaos. Siejemy śmierć.
Wielu ludzi pyta o misję Duszy, szuka sensu i celu na Ziemi. W pustce oddzielenia cierpi niezmiernie. Po ciemku błądzi, potyka się i rozczarowuje…
A gdyby tak przypomnieć sobie tę podstawową prawdę, że jesteśmy wszyscy komórkami jednego organizmu? A wraz z nami zwierzęta, drzewa, oceany i powietrze też?
Jak wam to brzmi?
Obco zupełnie czy klika coś?
Od czego zacząć?
Od prostych spraw. Od dzielenia się uśmiechem może na początek.
On nic nie kosztuje.
Albo dobrym słowem.
Lub choć zaniechaniem siania słowa złego…
Trudne to.
Choć brzmi tak prosto…
Spróbujesz?
Sat Nam
Wymiar
7 maja, 2024
